បារាយណ៍ខាងលិច មិនត្រឹមតែជាអាងទឹកធំជាងគេ លើពិភពលោក ប៉ុណ្ណោះទេ តែគឺជាបុរាណដ្ឋាន ផ្នែកប្រវត្តិសាស្ត្រ ដ៏សំខាន់ និងជារមណីយដ្ឋានធម្មជាតិយ៉ាងស្រស់ស្អាតផងដែរ។
អាជ្ញាធរអប្សរា បានប្រកាសថា បារាយណ៍ខាងលិច ដែលអ្នកស្រុកស្គាល់ជាទូទៅថា បារាយណ៍ទឹកថ្លា នោះ មិនត្រឹមតែជាអាងស្តុកទឹក ដ៏ធំជាងគេ លើពិភពលោកប៉ុណ្ណោះទេ តែវាជាបុរាណដ្ឋាន ផ្នែកប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏សំខាន់ ដែលមានទំនាក់ទំនង ជាមួយសំណង់ប្រាសាទ និងជីវភាពរស់នៅ របស់ប្រជាជនសម័យ បុរាណផងដែរ។
បារាយណ៍ទឹកថ្លា ឬ បារាយណ៍ខាងលិចចាប់ផ្តើមកសាងឡើងនៅសតវត្សទី ១១ (១០០២ ដល់ ១០៦៦) ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទសូរ្យវរ្ម័នទី ១ (១០០២ ដល់ ១០៥០) ហើយបានបញ្ចប់ជាស្ថាពរនៅក្នុងរជ្ជកាលបន្ទាប់ គឺរជ្ជកាលព្រះបាទឧទ័យាទិត្យវរ្ម័នទី ២ ដែលត្រូវជាព្រះរាជបុត្រព្រះអង្គ (១០៥០ ដល់ ១០៦៦) ។ បារាយណ៍នេះមានបណ្តោយប្រវែង ៨ គីឡូម៉ែត្រ និងទទឹង ២.២ គីឡូម៉ែត្រ ហើយផ្គត់ផ្គង់ទឹកតាមរយៈស្ទឹងពីរ គឺស្ទឹងសៀមរាប និងស្ទឹងពួក (ភ្ជាប់ដោយអូរខ្លូត) ។ គេអាចដឹងបានថា ផ្នែកខាងលិចមុនការសាងសង់បារាយណ៍ គឺជាកន្លែងទីក្រុងចាស់មួយ ដែលអ្នកស្រាវជ្រាវហៅថា "បន្ទាយឈើ” ដោយយកឈ្មោះភូមិមួយនៅខាងត្បូងជិតនោះមកសន្មត ។ បុរីបន្ទាយឈើដើមឡើយមានគូទឹកមួយធំបង្គួរព័ទ្ធជុំវិញ ។ បី ឬ បួនសតវត្សក្រោយមកផ្នែកខាងជើងនៃបុរីនោះ ក៏ត្រូវបារាយណ៍ទឹកថា្លដែលគេកសាងឡើងនៅសតវត្សទី ១១ មកលុបបាត់ ។ មានសំណល់ប្រាសាទជាច្រើនខ្លះនៅឈរនៅឡើយខ្លះនៅសល់តែគ្រឹះ ឬ ខឿនហើយសាងសង់យ៉ាងហោចណាស់ក៏នៅសតវត្សទី ៨ ដែរ ។ ប្រាសាទទាំងនោះមានដូចជាប្រាសាទអកយំ ប្រាសាទភ្នំរុង និងប្រាសាទវត្តទួលខ្ពស់ជាដើម ។ តាមរយៈការធ្វើកំណាយស្រាវជ្រាវដែលរួមសហការរវាងសាលាបារាំងចុងបូព៌ា និងអាជ្ញាធរអប្សរាគេអាចដឹងបានទៀតថា នៅផ្នែកខាងលិចនៃបារាយណ៍មានមនុស្សមករស់នៅយូរមកហើយ ពោលគឺមុនការកសាងរាជធានីខាងលើទៅទៀត ។ នៅក្នុងឆ្នាំ ២០០០ គេបានរកឃើញផ្នូរបុរាណដែលស្ថិតនៅជិតប្រាសាទក្មេងហើយផ្នូរទាំងនោះមានអាយុកាលក្នុងយុគសម័យដែក (យុគលោហៈ) ដែលបន្តរហូតមក ។ កាលពីពាក់កណ្តាលឆ្នាំ ២០០៥ មុននេះ គេរកឃើញផ្នូរបុរាណមួយទៀតស្ថិតនៅចំកណ្តាលបារាយណ៍ ។ ផ្នូរបុរាណនេះមានអាយុកាលស្ថិតនៅ ក្នុងយុគសម័យសំរិទ្ធពោល គឺប្រហែល ១០០០ ឆ្នាំមុនគ្រឹស្តសករាជ ។
បារាយណ៍ក៏បានក្លាយជាប្រភពស្រោចស្រពសម្រាប់វិស័យកសិកម្មនៅក្នុងតំបន់ សម្រាប់ប្រជាណលរដ្ឋធ្វើស្រែចម្ការបានយ៉ាងងាយស្រួល។ ហើយក៏មានប្រជាជនខ្លះក៏បានធ្វើស្រែនៅក្នុងបរិវេណបារាយណ៍ និងនេសាទផងដែរ។
បច្ចុប្បន្ន បារាយណ៍ទឹកថ្លាបានក្លាយជារមណីយ៍ដ្ឋានធម្មជាតិមួយដែលមានចម្ងាយប្រមាណ៨គីឡូមែត្រពីទីរួមខេត្តសៀមរាប។
បារាយណ៍ទឹកថ្លាមានប្រជាប្រិយភាពខ្លាំងសម្រាប់ភ្ញៀវជាតិ និងអន្តរជាតិ ជាពិសេសនៅរដូវទឹកឡើង គឺក្នុងកំឡុងខែតុលា។ នៅតាមបណ្ដោយមាតិទឹក គឺមានខ្ចុះតូចៗតម្រៀបគ្នាជាជួរសម្រាប់បម្រើដល់ការសម្រាកលំហែកាយ និងការញ៉ាំអាហារ ជួបជុំមិត្តភក្តិ ក្រុមគ្រួសារយ៉ាងសប្បាយរីករាយ។
លោកអ្នកអាចហែលទឹកលេងកម្សាន្ត បន្ទាប់ពីសម្រាកញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់។
លោកអ្នកក៏អាចជិះកាណូតកម្សាន្តទៅកាន់កោះមេបុណ្យដែលស្ថិតនៅចំកណ្ដាលបារាយណ៍ ដែលមើលពីចម្ងាយហាក់បីដូចជាអណ្ដែតនៅលើផ្ទៃទឹក។
រមណីយ៍ដ្ឋានបារាយណ៍ក៏មានភាពអ៊ូរអរខ្លាំងនៅពេលទឹកឡើង ហើយក៏ជាពេលវេលាដ៏សប្បាយមួយសម្រាប់ការទៅកម្សាន្ត។
No comments:
Post a Comment